Ok, ik ga dit tóch zeggen. Ik deel ál jullie frustraties en pijn, maar hoe nobel je intenties ook zijn: foto’s en hashtags als #LiefdeIsLiefde en #BornThisWay zijn niet een adequaat antwoord op de Nashville-verklaring. Hear me out.
Eerst #BornThisWay. Ja, veel mensen zijn niet hetero en/of niet cisgender. En voor een groot deel is dat een aangeboren gegeven. Maar dat is te simplistisch om als generalisatie te gebruiken. Bijv. seksualiteit kán fluïde zijn, of een fase zijn, of zelfs een keuze zijn. Gender tot op zekere hoogte ook. Het is deels een sociaal construct, deels aangeboren, deels biologie, deels psychologie, deels (vooralsnog) mysterie. Maar het punt is: dat maakt niet uit.
Wat je gender of seksualiteit ook is, hoe (on)duidelijk en/of (non)binair en (niet-)fluïde die ook is.. je bént normaal en het ís natuurlijk. Dat zou voldoende moeten zijn, voor iedereen. Wie dit ontkent/verwerpt, is hatelijk, vernietigend, en gevaarlijk bezig.
Als je zegt ‘maar ik ben zo geboren!’ zeg je ook impliciet (ook onbewust) ‘dus ik kan er niks aan doen, laat me met rust’. Ja, dat is voor veel van ons LHBTQIAP+-mensen zo, maar niet voor ons allemaal. En fluïditeit is óók valide, en natuurlijk. Dat vlak je uit door het #BornThisWay-argument. Dat argument is, hoe je het ook wendt of keert, een soort ‘excuus’ voor iets waar niemand zich voor zou móeten verontschuldigen. Wat je met jezelf doet en/of met volledig instemmende anderen, is jullie zaak. Instemming en veiligheid is het enige dat telt.
Ook je gender (cis/trans/*) is normaal en natuurlijk. Los van of die volledig aangeboren, volledig fluïde, volledig vaststaand, volledig troebel, of whatever is. #BornThisWay klinkt goed, sterk; maar het is en blijft een excuus voor iets dat niet problematisch zou móeten zijn.
Overigens: als je aan dysforie lijdt, dan heb je uiteraard al mijn liefde en steun, los van of je in (al dan niet volledige) transitie gaat of niet. Dysforie is real, en mijn punt is dus dat het niet uitmaakt dat je wel/niet ermee geboren bent. Je verdient hoe dan ook begrip en respect.
En ja: men zou de mogelijkheid van een fluïde seksualiteit/gender kunnen aangrijpen om zaken als conversietherapie/’homogenezing’ te ‘legitimeren’. ‘Pray the gay away’, enzo: vreselijke praktijken (zie daaromtrent ook deze post). Maar het punt is dat die legitimatie voorál berust op het idee dat je beginpunt ‘slecht’ is en het doel ‘goed’ is. Het probleem zijn de haatdragenden die jou veroordelen; het probleem is niet jouw gender/seksualiteit. Het probleem is het idee dat alles wat niet cis- of hetero is, minder is, en ondergeschikt is. Dát giftige idee moeten we bestrijden, overal, bij iedereen — ook bij onszelf, overigens.
Wat me bij het volgende brengt: #LiefdeIsLiefde / #LoveIsLove. Maar wat nou als je single bent, al dan niet vrijwillig? Wat nou als je gewoon lekker seks wil hebben zonder romantische verstrengeling? Wat nou als je andere relatievormen nastreeft dan het standaard koppeltje van twee? Wat nou als het niet om liefde gaat, maar om respect voor andermans keuzes/situatie? #LiveAndLetLive, ipv dat idee te blijven pushen dat ieders leven meer waardevol/mooi en normaler is zodra er romantische/seksuele relaties in voorkomen?
Die vanzelfsprekende norm—amatonormativiteit—is stiekem ook heel giftig en is niet écht inclusief. Alle mensen moeten lekker hun leven kunnen leiden, ook als het niet om *liefde* draait. Soms gaat het nou eenmaal over lust. Of eenzaamheid. Of werk. Dat is allemaal okay.
Verder zijn er ook nog mensen die aseksueel zijn, aromantisch zijn, of onder de ‘T’ van LHBTQIAP+ vallen… die hebben niets aan #LiefdeIsLiefde en worden wel geraakt door de haat en de onwil. Vergeet hen niet.
Dus nogmaals, ik deel jullie frustraties en loop ook rond met een knoop in mijn maag over de Nashville-verklaring, maar het doet mij, en velen, ook echt pijn dat veel tegenreacties neerkomen op #BornThisWay en #LiefdeIsLiefde. Beide lijken ze onschuldig maar zijn dat niet. Mocht je denken ‘stel je niet zo aan’: denk dan aan mensen die oprecht fluïde zijn, of willen experimenteren met instemmende anderen, of die geen *liefdesrelatie* in hun leven hebben, of die lijden aan dysforie, en over wie de Nashville-verklaring óók gaat. They need us too.